3 generaties van de familie Möllers bij RECO Materieelverhuur
Toen Cor Möllers in 1980 aan de slag ging bij RECO had hij nooit gedacht dat een groot deel van de familie Möllers in zijn voetsporen zou treden. Inmiddels werkt ook zoon Erwin al ruim 25 jaar bij RECO en is kleinzoon Roy een aantal jaar geleden eveneens gestart. Alle drie de mannen dragen het familiebedrijf een warm hart toe en kijken samen terug naar de afgelopen jaren, de familieband en hun ervaring met RECO.
"In 1980 startte ik als werfbaas bij RECO"
Cor begint opgetogen te vertellen: “In 1980 startte ik als werfbaas bij RECO. Na korte tijd vroeg Rob Reigwein mij steeds vaker om kantoorwerkzaamheden op te pakken. Dat beviel zo goed dat ik mij hier volledig op ging richten; transport, planning, in- en verhuur, in- en verkoop, facturatie, werkelijk alles kwam voorbij. In 1988 rolde ik uiteindelijk in de functie van inkoper, wat ik tot mijn pensioen -2005- vol overgave heb gedaan. Die rol was mij op het lijf geschreven. Ik hield ervan om te ‘pingelen’ om de beste prijs te krijgen voor goed materieel.
Erwin wordt al op jonge leeftijd aangestoken door het enthousiasme van zijn vader. Op zijn 15e begint hij met een zaterdagbaantje bij RECO in de sorteerloods. “En dat ging er heel anders aan toe dan vandaag de dag”, lacht hij. “Steigerspieën werden bijvoorbeeld nog met de hand geteld. Kwam er iemand wat vragen? Dan was je de tel kwijt en moest je weer opnieuw beginnen.” Ook tijdens zijn dienstplicht kan Erwin deels voor RECO blijven werken. Na deze periode gaat hij aan de slag als orderpicker in Koudekerk aan den Rijn.
"We werken met een trouw en stabiel team dat elkaar helpt"
“Op den duur kwam de functie vrij van mijn broer Ronald, welke destijds ook bij RECO werkte. Zo ben ik mij gaan richten op voorraadbeheer voor de afdeling ‘Steiger’. Dat was voor mij een goede combinatie van werkervaring in combinatie met de cijfermatige opleiding – MEAO Boekhouden – die ik had afgerond”, licht Erwin toe. “Dat doe ik nog steeds met veel plezier. Het leuke hieraan vind ik het overzicht houden, mensen aansturen en bijspringen op het terrein als dat nodig is. Want we werken met een trouw en stabiel team dat elkaar helpt. Uiteraard zijn er wel eens strubbelingen, maar we doen het werk echt met elkaar. Daarnaast vind ik de vrijheid en zelfstandigheid vanuit RECO ook erg fijn”, vervolgt hij.
Dat gevoel herkent Cor volledig. “Ook ik heb altijd samengewerkt met fijne collega’s. Ik heb RECO zien groeien van 7 man naar 200 medewerkers. Natuurlijk zijn er in die periode dingen veranderd, maar de goede, open sfeer en collegialiteit is altijd gebleven. Er is dan ook een behoorlijk aantal medewerkers dat hier al lang werkt. Dat is natuurlijk niet voor niets.”
"Hard werken wordt afgewisseld met gezelligheid"
Roy – die sinds januari 2018 bij RECO werkt – sluit zich hierbij aan. “In de korte periode dat ik hier werk, heb ik gemerkt dat het niet ‘ieder voor zich is’, maar dat collega’s elkaar helpen en steunen. Hard werken wordt daarbij afgewisseld met ‘slappe’ praatjes en gezelligheid tijdens de pauze”. Werken bij RECO is Roy met de paplepel ingegoten. Als klein kind ging hij al met opa Cor mee naar de zaak (zie foto). Door de goede ervaringen van zijn opa en oom is Roy ook bij RECO gaan werken en heeft het nu zelf erg naar zijn zin bij de afdeling ‘Steiger’. “Het is afwisselend werk. Lekker buiten aan de slag op de heftruck en samenwerken met leuke collega’s; dat is precies wat ik zoek in een baan,” geeft hij aan.
Op de vraag of er thuis ook veel over RECO wordt gepraat, klinkt een eenduidig ‘nee’. “Natuurlijk worden er updates gedeeld en praten we elkaar bij, maar eigenlijk houden we werk en privé onbewust gescheiden. Doordeweeks werken we (Erwin en Roy) samen bij RECO, in het weekend zien we elkaar op het voetbalveld of in familiare sfeer”, vertelt Erwin. “Ik werk wel graag met Erwin samen en we hebben altijd een goede band gehad. Of we nu thuis zijn of op werk; voor mij blijft hij wel altijd ‘ome Erwin’,” vult Roy lachend aan.
"De groei is ook terug te zien in de kwaliteit van de dienstverlening"
Om nog even terug te komen op de groei die RECO de afgelopen jaren heeft doorgemaakt; dat gaat volgens Cor en Erwin verder dan de toename in personeel. De groei is eveneens terug te zien in de kwaliteit en de omvang van de dienstverlening. In 1980 werd RECO in de omgeving gekscherend ook wel ‘oud ijzerboer’ genoemd. En moet je nu eens kijken. De kwaliteit van het materieel is enorm verbeterd, de productmogelijkheden uitgebreid, er wordt efficiënt gewerkt met behulp van machines, het terrein is gegroeid én de kennis van het personeel toegenomen,” licht Cor toe. “Ik ben daar erg trots op. Zeker omdat ik voor mijn gevoel aan het begin van dit alles heb gestaan, toen ik -onder andere- met Rob Reigwein lange dagen maakte en we ook in het weekend doorgingen om er een succes van te maken."
"Ik zit hier voorlopig nog goed op mijn plek"
Erwin: “RECO heeft zeker flink aan de weg getimmerd en er liggen nog steeds zat mogelijkheden. Ik zit hier voorlopig dan ook nog goed op mijn plek”. Ook Roy ziet zijn toekomst bij RECO: “Ik zou hier steeds meer willen leren en mij ook richten op het laden en lossen van materieel.” Tot slot blijft ook Cor graag betrokken bij de organisatie. “Daarom vind ik het zo leuk dat de gepensioneerden altijd worden uitgenodigd voor de jaarlijkse Kerstborrel en de familiedag. Zo blijf je toch nog verbonden en op de hoogte” sluit hij het verhaal af.